بهانه!!! چقدر بعضی مواقع این کلمه دور است از خدا...، فاصله‌اش از زمینی‌ست که ما در آن حیات زمینی داریم تا آسمانی که خداوند در آن عادلانه بر تخت نشسته است. صحبت از عدالت شد!!! ذات عادل خداوند حکمش بر تخریب نیست! حکمش بر پاک کردن صورت مسئله نیست! حکمش بر تخریب مکانی نیست که در آن گناهی اتفاق افتاده! حکمش بر فیلتر کردن اپلیکیشنی که شاید در قسمتی از آن خطایی رُخ داده هم نخواهد بود. صحبت خطا شد! اگر قرار بود با هر خطایی چیزی از بین برود که هیچ کدام نمی‌بایست در این لحظه جود داشته باشیم و یا مکانی باقی باشد! مگر می‌شود بنایی را به خاطر اینکه گناهی در آن رخ داده خراب کرد؟
بهانه‌ها برای چیست؟ به راستی مشکل کار ما کجاست؟ چرا عادت کرده‌ایم که همیشه با بهانه تراشی‌ها به تخریب، قضاوت، پیش داوری بپردازیم!!! براستی چقدر اتفاقاتی که در پسِ بهانه‌ها می‌افتد دور از خداست...!
هر آنچه که دور از خدا اتفاق می‌افتد به دنباله راه گریزی‌ست برای قانونی جدید!!! مشکلات ریشه در قلب و درون ما دارد که همیشه به دنباله چادری برای پوشاندنش هستیم. ولی شکر؛ امیدی داریم نیکو؛ چرا که هر چند ما دور از خداییم ولی خداوند پشت درِ قلب ماست؛ نه می‌شود حذفش کرد، نه پاکش کرد، نه تخریب و نه فیلتر.
تلگرام فیلتر شد ولی زمان خوبی‌ست که خود را بسنجیم ما در این داستانِ بهانه‌ها بر زمین هستیم یا در آسمان! شریعتی که در قلبمان کاشته شده را یافته‌ایم یا به دنباله ساخت قوانین در افکار خود...!!!
