فالور که هستیم؟ ویرانگر یا نجات دهنده! به چه تشبیه‌اش کنم؟ طوفانی ویرانگر که صدایی از طوفانی مهیب را نشنیدیم و آرام آرام بسیاری جای‌ها را ویران نمود. تگرگی که همه چیز را خورد کرد که ضربات سهمگینی را حس نکردیم. به زلزله‌ای مهیب که لرزه‌های آن را با این خرابی لحظه‌ای متوجه نشدیم. به آتشی سوزنده که گرمایی از آن شاید تا قبل از سوختن هم حس نشد؛ و حال این ما هستیم که با این ویرانگری ساخته‌ایم و این دشمن است که می‌خواهد بیشتر و بیشتر پیش رود. به کشورهای ما آمد، به شهرها وارد شد، از درب خانه‌ها بدون هیاهیو، شکستن و یا کوبیدن و اجازه خواستن عبور کرد و به درون وارد شد؛ ولی این پایان ماجرا نبود.
بلکه آن چیز به دنبال تسخیر جان‌های ارزشمند انسان است و برای گرفتن این جان از هیچ تلاشی فروگذار نیست. البته که این بار به آرامی و با خوراکی مسموم بدون آنکه این جان ارزش خود را بداند با ظاهری زیبا و لذت آفرین ولی در بطن ناسالم و مسموم از طریق دیدن و شنیدن به مانند جذامی کشنده از سّر شروع به رشد کرده و تا تمامی بدن را درگیر نکرده و از بین نبرد دست بردار نخواهد بود.
تا به حال به طریق‌هایی که در پیش گرفته لحظه‌ای فکر کرده‌اید؟ اخباری که می‌بایست به آگاهی ما ختم شود امروزه بیشتر به گمراهی و گم شدن بین دروغ و حقیقت ختم شده؛ صنعت تلویزیون و رسانه که هنری است آموزنده و سرگرم کننده و می‌بایست از آن لذت برد حال به سمت ویرانی و خیانت و خشونت و دروغ و ریا ما را سوق می‌دهند؛ موزیک و موسیقی که جلای روح انسان می‌بود به ابزار غم و افسردگی بدل گشته و یا دست مایه‌ی موزیک ویدیوهای دون پایه و سخیف گشته است؛ حتی برای لحظه‌ای خنده و شوخی نیز دردآور است و تلخ...
و حال به چه تشبیه‌اش کنیم؟ این چیزی جز ویرانگری در خفا و خاموشی نیست. لحظات و ابزاری که می‌تواند برای آگاهی، ایجاد شور و شوق زندگی و لذتی سالم در زندگی انسان باشد امروزه در خاموشی به ویرانی ما و نسل آینده انسان تبدیل گشته است و سودجویانی این وسط تنها به فکر منافع و درآمد خود هستند و کاری به نابودی و اینکه چه بر سر نسل بیشتر در معرض خطر -کودکان و جوانان- می‌آید ندارند. ولی ما امیدی داریم زنده...
کار خداوند ما تبدیل است و او امروز آماده است برای نجات و اگر ما نیز همکاران او خوانده شدیم همین لحظه را شروعی دوباره بدانیم و با نه گفتن به آنچه خوراک مسموم و ناسالم است پیشرو شویم در مسیر آبادی... ما که می‌توانیم برکت را به اشتراک بگذاریم و به دیگران پیشنهاد دهیم چرا به دنبال اشتراک گذاری خوراکی مسموم باشیم؟ پس دنبال کنندگانمان را چه در صفحات مجازی و چه در زندگی حقیقی فرصت ببینیم برای انتقال و نشر خوراک سالم و مهمتر از آن، به این بیاندیشیم امروز من دنبال کننده چه کسی هستم؟ چراکه دنبال کننده و پیرو هر که باشم به شباهت آن در خواهم آمد و تفاوتی ندارد در شبکه‌های مجازی باشد و یا زندگی حقیقی.
امروز نجات را به خانه افکارمان وارد کنیم...
