دنیا مملو شده از جفا؛ هر روزه از گوشه و کنار جهان خبرهای گوناگونی از جفا به گوش می‌رسد. نه اینکه این جفاها تنها مختص به عصر کنونی ما باشد، بلکه این جفاها از قدیم الایام بوده و از این به بعد و در آینده هم نیز خواهد بود. گویی هر چه بیشتر به خدای حقیقی نزدیک‌تر می‌شویم این جفاها بیشتر می‌شود و یا شاید بیشتر به چشمانمان می‌آید؛ زیرا روزی خودمان در بند و اسارتی بودیم که حتی نمی‌توانستیم آن را تشخیص دهیم. خداوند در کلامش فرمود که در دنیا برای شما زحمت خواهد بود؛ اما خبری خوش در ادامه‌ی همین گفته‌ی وی آمده است؛ دل قوی دارید که من بر دنیا غالب آمده‌ام...
گویی ایمان مسیحی عجین شده با سختی و جفا؛ ولی این چه نیرو و توانی‌ست که با همه این سختی و جفا انسان خاکیِ کم صبر و تحمل را به استواری و پایداری فرا می‌خواند! در دنیایی که با شورش و عصیان انسان در پی گناه به بی نظمی پیش می‌رفت، آن چه چیزی بود که برخی را چنان پایدار می‌کند تا در نظمی روحانی که فرای هر تصوری‌ست، میل انسان‌های خطا کار را به گناه و انکار خداوند از بین می‌برد و در پی آن این جفاها و سختی‌ها رنگ و بوی خود را از دست می‌دهند؛ همچنان دردها وجود دارند، سختی‌ها هستند و مشکلات پایان نپذیرفته‌اند، ولی گویی درونِ ایماندارانْ به خون عیسی مسیح چنان متحول شده که به راحتی در جواب این دردها، می‌توان با امید به وعده‌های آینده و با شادی درون گفت: خداوندا، اینان را ببخش و این گناهان را به پای ایشان مگذار...
هدیه‌ای که خدا به ما بخشید، پاراکلیتوس، همان روح‌القدس که حامی و پشتیبان ماست، روح نظم و قوت، آن قدرت برتری‌ست که این همه را ممکن می‌کند. بجویید که خواهید یافت، زیرا فیض برای همه و به رایگان و البته با بهایی سنگین و گران‌بها برای همگی فراهم شده است...
