مدتی‌ست که تنش‌ها بالا گرفته و همه چیز حاکی از اتفاقات ناگوار و جنگی دیگر در پیش روست. هر چند جنگ همیشه بوده و از این پس هم خواهد بود، ولی کلام خدا بوضوح می‌گوید که جنگ ما نه با جسم و خون، بلکه علیه خداوندگاران این دنیا و ارواح تاریکی است. براستی کینه توزی‌ها از کجا باید متوقف شود؟ آیا نمی‌بایست شروع آن از من و شما باشد! آیا نمی‌بایست به جای داشتن حس انتقام محبت کرد، و آیا نباید به جای لعنت دعای برکت کرد؟ آيا نمی‌بایست به جای تلاش و دعا برای ریشه کن شدن، دعای هدایت، و راه و روش خداوندی را طلبید. ایران ما نیاز به تعویض ندارد، بلکه نیازش تبدیل است؛ تبدیلی که شاید بسیاری آن را دیده و چشیده‌ایم.
شاید هیچگاه با عقل و ذهن ما جور در نیاید، ولی کسی هست که برایش غیر ممکنی وجود ندارد. او قادر است از سنگ‌ها برای خود فرزندان بوجود آورد؛ او قادر است سنگ‌های مرده و استخوان‌های خشک را زنده ساخته و بار دیگر به آنها نَفَس حیات بدمد؛ و او قادر است آن قلب‌های سنگی را به قلب‌هایی گوشتی تبدیل کند.
حکمت خداوند فراتر از آن است که ما با جنگ‌آوری و یا قدم‌های زمینی بخواهیم آن را درک کنیم و یا مجری‌‌اش باشیم؛ شرایط آنجا اگر به همین گونه پیش رود، با قلب‌هایی سخت شده، مسلماً قدرتی در دستان رهبران و سردمداران نبود اگر که از طرف خدا بدان‌ها داده نمی‌شد؛ و اگر خواست و اراده خدا لمس شدن آنهاست، ایمان داریم و می‌دانیم روزی همه زانوان در برابر خدای قدوس، عیسی مسیح، خم خواهد شد و هر زبانی این را اقرار خواهد کرد که اوست خدای زنده. درست است که همه‌ی اتفاقاتی که می‌افتد خواست و اراده خدا نیست و اراده‌ی او بر زمین به مانند آسمان به انجام نمی‌رسد، ولی همه چیز در دستانِ امنِ خداست و چیزی نیست که کنترل آن از دستان خداوند خارج شده باشد. نه شرایط حال حاضر ایران و نه حتی منطقه؛ ولی وای به حال ما خواهد بود اگر تهِ دلمان خشنودی از جنگ افروزی، کینه، دشمنی و کُشت و کشتار باشد به جای طلبیدن برکت و آرامش...
پس بیایید از هم اکنون برکت، آرامش و چشمانی باز بطلبیم برای تک به تک آنانی که ایمان داریم خداوند با بردباری خود، و البته نه تاخیر در آمدنش، منتظر بازگشت آنهاست؛ چرا که قلبش هلاکت و نابودی آنها نیست، بلکه توبه و دریافت حیات جاودان...!
دل پادشاه در دستان خداوند است؛ آن را همچون جریان آب به هر جا که بخواهد هدایت می‌کند. (امثال ۲۱: ۱)
